गयौ तिमी प्रितिकाे फुल फुलाएर अन्त ।
अनगिन्ती मनका रहर झुलाएर अन्त ।
सम्झिँदै छु म त्यो अतीत जहाँ हामी रम्या थियाै
तिम्रो हुन्छु भन्थेउ हिजो आज किन धाेका दियौ
हिँड्याै तिमी दिलकाे ढाेका खुलाएर अन्त ।
सँगै जिउने कसम खाई ताेड्याै आखिर किन
जिवन्त साथ दिन्छु भन्दै छाेड्याै आखिर किन
रम्दै हाैलि मनका ईच्छा डुलाएर अन्त ।
लाग्थ्यो तिमी साेझि हाैलि रैछेउ साह्रै कठाेर
स्मृतिमा बस्ने भयो जिवन्त भई दिल चाेर
बस्दै हाैलि सारा अतीत भुलाएर अन्त ।
सारा खुसि तिम्रो लागि दिन्छु भन्थेउ सानि
तर आज पराई भयौ दिईनाै त्यो जवानी
हाँस्दै हाैलि सारा खुसि हुलाएर अन्त ।
No comments:
Post a Comment